woensdag 11 augustus 2010

Het goede doel

Wat mijn doel is in het leven, wilde Jan weten. Hij had het namelijk ook mogen uitleggen aan Tender Feelings.

Nu is het probleem dat ik niet in doelen denk, net zomin als dat de woorden targets halen, carrièreplanning en opklimmen in mijn woordenboek staan (brr). Misschien heb ik mijn grootste doel vorig jaar al wel verwezenlijkt: minder eieren voor een baas gaan leggen, zodat ik niet de hele tijd met mijn eigen creatieve ei bleef zitten. Maar om nu te zeggen dat dat met een welbewust plan gedaan is: nee.

Mijn loopbaan verloopt blijkbaar geheel volgens buikgevoel. Net als de meeste -zo niet àlle- beslissingen in mijn leven. Ik wandel wat rond en ik kijk goed naar wat er op mijn pad komt. Als je maar vertrouwen hebt, zitten er veel cadeautjes verstopt in je leven, je moet ze alleen willen zien.

Goed, financieel had ik mijn ontslag waarschijnlijk op tien andere -lees: meer winstgevende- manieren kunnen regelen, maar soms moét je gewoon iets doen op het moment dat je voélt dat je het moet doen, of je doet het niet meer (volgt u nog?).

Ik geef er hoegenaamd niets om om zoveel mogelijk geld uit een werkgever te wringen, uit alles winst of profijt te halen of zoveel mogelijk geld op mijn spaarrekening te hebben. Ik spaar geen centen, maar momenten, remember? 'Rijk worden' is dus alvast een doel dat niet op mijn lijstje staat - zoveel zelfkennis heb ik wel. 'Mijn rekeningen kunnen betalen en eventueel nog wat overhouden' is natuurlijk wel essentieel voor mijn sowieso al haperende nachtrust.

Tuurlijk, ik zal blij zijn als we ooit eens echt met een coole bak rondrijden (en niet meer uit die sportkààr van ons moeten róllen). Of dat éne Win For Life-lotje kopen. En ja, mijn servies past niet allemaal netjes bij elkaar. En mijn garderobe heeft dringend een update nodig. En ons terrasje is maar ieniemienie. En de badkamer heeft dringend een restyling nodig.

Maar dat is toch allemaal echt bonus als je elke dag wakker mag worden naast de man van je leven?

O ja, er is toch één doel dat boven alle andere halve doeltjes en toevalligheden uittorent: honderd jaar worden! Ja! Dàt is mijn doel in het leven. Voilà. Zet u alvast 18 november 2080 in uw agenda?

7 opmerkingen:

tinneke zei

van zoiets word ik vrolijk! zo lief!

Marie zei

Dat is leven sie!

Anoniem zei

wel een beetje deftig 100 jaar worden dan he. I'll be there! M.

Igor zei

ooooooooh, zo schoon :)

Anoniem zei

Schitterend bedacht en beschreven, Sarah! Mijn dag kan niet meer stuk, bedankt!!

Groetjes!
Cis

pumps & luiers zei

ik wil hier niet sober klinken maar met de toenemende klimaatsverandering is de vraag of je al dan niet 100 wil worden?! Anders wel mooi gezegd. Ik ben in tegenovergestelde zin dan weer de vrouw van de 100 doelen en plannen, hoewel die ook niet op geld gericht zijn;

Sylvie zei

très chique, zo'n ingesteldheid :-)